In het begin van de 16e eeuw, toen Nederland en Engeland verwikkeld waren in een reeks oorlogen tegen Spanje en elkaar, waren er twee grote havens die de ingang vormden voor de handel vanuit Groot-Brittannië. Deze havens waren Londen en Bristol. Op het eerste gezicht lijkt Rotterdam een onwaarschijnlijke keuze voor een van beide havens. Het lag ver van Londen en aanzienlijk verwijderd van de zuidoostkust van Engeland. Rotterdam lag echter slechts 80 km van de Noordzeekust en de nabijheid van de zee betekende dat het een aantal natuurlijke voordelen had als handelsknooppunt. De ligging van Rotterdam tussen de Noord-Germaanse steden Utrecht en Groningen betekende dat het snel toegang had tot de markten in die steden en tot andere Europese steden zoals Keulen, Frankfurt, Neurenberg en Wenen via kruisende spoorwegen. Door haar centrale ligging was het ook een uitstekend vertrekpunt voor handelaren die het binnenland of Duitsland of België via waterwegen zoals de Rijn of de Maas aandeden.
De geboorte van de stad
In de late 10e eeuw ontstond een klein boerendorp rond een natuurlijke haven tussen de steden Utrecht en Groningen. Al snel werd het dorp echter een handelscentrum toen handelaren uit Vlaanderen en Duitsland deze locatie ontdekten. De stad werd "Wapenplaat" genoemd, wat "wapenhaven" of "wapenhaven" betekent vanwege de strategische ligging voor de handel in wapens en voorraden voor de vele conflicten tussen Frankrijk en Duitsland. De eerste charter van de stad werd verleend in 1189, waardoor het een van de oudste steden van het land is.
Vroege groei en oprichting van de VOC
De ligging en natuurlijke voordelen van de stad leidden tot een snelle groei en in het begin van de 16de eeuw telde de stad meer dan 6000 inwoners. Het was toen een bloeiend handelscentrum met veel buitenlandse kooplieden en veel Nederlandse inwoners. De eerste fabriek van de Verenigde Oost-Indische Compagnie werd er in 1599 gevestigd. De compagnie raakte echter in conflict met de Spanjaarden en kon geen sterke aanwezigheid in de stad handhaven. De Nederlandse Opstand tegen Spanje in de jaren 1570 creëerde echter een nieuwe kans voor de VOC. De Nederlandse regering gaf de VOC nieuwe privileges en breidde deze uit met de lucratieve specerijenhandel. Veel van de beste kooplieden en zeelieden van de VOC hadden zich bij de opstand aangesloten en dienden nu de nieuwe Nederlandse republiek. De nieuwe statuten van de compagnie gaven haar in feite toestemming om onafhankelijk van Spanje, Portugal of andere Europese mogendheden de specerijenhandel te bedrijven. Nu de maatschappij vrij was om de lucratieve Indonesische specerijenhandel te betreden, besloten de directeuren van de VOC de fabriek te verplaatsen naar hun nieuwe Nederlandse kolonie in Indië.
Nederlandse koloniale periode en de Tweede Wereldoorlog
In 1602 kocht de VOC het Portugese fort en handelspost in Batavia (nu Jakarta) en vestigde daar de Nederlandse koloniale hoofdstad. De compagnie vestigde in Batavia een grote handelspost en fabriek, maar de groei van deze stad werd gesmoord door de concurrentie van andere Nederlandse handelsposten in Azië, vooral in Oost-Indië. Aan het eind van de 18e eeuw kregen de Fransen echter handelsprivileges in het door Nederland gecontroleerde Malakka en de Nederlandse koloniale regering zag een kans om haar controle over de Malakkaanse haven te versterken. Hiertoe stelde zij een grote uitbreiding van de kolonie Batavia voor om te profiteren van de centrale ligging van de stad en de toegang tot de Rijn via de Maas en het Rijnkanaal. Deze uitbreiding werd goedgekeurd en de nieuwe stad werd vernoemd naar de huidige gouverneur van de VOC, Jacob van Campen.
Nederlandse koloniale periode en Tweede Wereldoorlog
De Nederlandse kolonisten waren echter niet enthousiast over de nieuwe stad en haar geplande naam "Jacobsburg (of Jacobiaansburg)"; zij gaven de voorkeur aan de oudere en meer traditionele naam "Wapenplaat". De nieuwe stad kreeg de naam Batavia en de oude stad werd bekend als "de oude Wapenplaat". De nieuwe stad werd niet snel gebouwd, en het duurde tot het begin van de 19e eeuw voordat Batavia snel begon te groeien en de oude stad inhaalde als hoofdstad van Nederlands-Indië. In tegenstelling tot de oudere koloniale hoofdstad werd de nieuwe stad aan zee gebouwd om haar nut als haven te vergroten. Veel van de nieuwe gebouwen werden echter op palen boven het water gebouwd en door de uitbreiding van de stad werd het gebied rond de nieuwe stad al snel een getijdenmoeras. Batavia groeide enorm en aan het eind van de koloniale periode telde het meer dan 1 miljoen inwoners.
Naoorlogse periode en heden
Nederlands-Indië werd tijdens de Tweede Wereldoorlog veroverd door de Japanners en werd na de oorlog een onafhankelijke republiek. In 1949 nam de nieuwe regering de naam "Nederlandse Antillen" aan, en begin jaren zeventig werd het land de onafhankelijke "Republiek der Nederlanden". De Nederlandse regering voert sindsdien onderhandelingen met West-Indië Nederland (de Nederlandse regering in ballingschap) om een gemenebest van de zes eilanden te creëren. De Nederlandse Antillen werden in 1986 onafhankelijk als de "Federatie van de Nederlandse Antillen" en in 1993 werd het land lid van de Verenigde Naties. De Nederlandse Antillen waren voor het laatst in de internationale arena te zien tijdens de 58e Algemene Vergadering van de VN met een relatief kleine delegatie.
Barber in Rotterdam : een korte geschiedenis
De stad Rotterdam heeft een lange en gevarieerde geschiedenis achter de rug. Vooral de ligging van de stad aan de samenvloeiing van de Rijn en de Maas maakte haar tot een belangrijke plaats in de middeleeuwen.
In de late 10e eeuw ontstond een nederzetting rond een dam en sluis in de Rijn, die de haven van Rotterdam met de rivier verbond en een gemakkelijke toegang tot de binnenwateren mogelijk maakte. De stad Rotterdam werd officieel gesticht in het begin van de 11e eeuw door een groep riviervarende kooplieden onder leiding van "Heer van Rote" of "Heer van de Rother", de Rijn-Maasdam. De naam van de stad is afgeleid van de "Roter Doemscher" of "Rode Dam", een sluis in de rivier die de Rijn met de Maas verbond.
Het ontstaan van de stad
De stad Rotterdam groeide in belang als handelscentrum en het is niet verwonderlijk dat externe machten geïnteresseerd waren in het controleren van de haven. De stad werd in 1090 aangevallen door Duitse kruisvaarders. In 1107 werd de stad veroverd door de graaf van Vlaanderen en verwoest door een brand. De stad werd herbouwd, maar in 1183 nam de graaf de macht weer over. In 1227 werd de stad veroverd door de Duitse keizer Frederik I.
Vroege groei en oprichting van de VOC
Eind 15de eeuw werd de stad steeds belangrijker als handelscentrum en was er behoefte aan een nieuwe haven om de toenemende handel te kunnen verwerken. Er werd besloten dat de stad een nieuwe en modernere haven, een nieuwe stad en een nieuwe gouverneur moest krijgen. De nieuwe haven kreeg de naam "Nieuw Holland" en werd gebouwd aan de westkant van de rivier. De nieuwe stad kreeg de naam "Nieuw Amsterdam" en werd gebouwd aan de oostkant van de rivier. De nieuwe gouverneur werd benoemd tot "Admiraal van Nieuw Holland". De stad en haven werd "Rotterdam" genoemd naar de stad van "Roter Doemscher", de dam op de Rijn-Meute.
Nederlandse koloniale periode en Tweede Wereldoorlog
Aan het eind van de 18e eeuw begon de stad aanzienlijk te groeien als gevolg van de industriële revolutie. Veel van de nieuwe arbeiders kwamen van het platteland en vestigden zich in groten getale in de stad. De stad breidde zich ten westen van de rivier uit en het nieuwe gebied, dat nog steeds De Kelders of "de heuvels" (de naam van de oude stad) wordt genoemd, werd de nieuwe stad.
Naoorlogse periode en heden
Rotterdam groeide in het begin van de 20e eeuw aanzienlijk door de groei van de industrie. De fusie van de haven- en spoorwegmaatschappijen van de stad leidde tot de aanleg van een nieuwe, grote haven en dokken aan de "Baat", een zijtak van het Rijn-Maaskanaal. De nieuwe haven werd de "Blau-Wielen" of "blauwe werf" genoemd vanwege zijn kleur. De haven was verbonden met het spoorwegstation (genaamd "Ezelstation"), dat werd gebouwd op de "Blauw-Wielen". De stad werd zwaar beschadigd in de Tweede Wereldoorlog, en werd in de jaren 1950-60 herbouwd in een moderne stijl.